ตอนที่ 2: อุปสรรคข้างทางและพลังปั่นที่ไม่ย่อท้อ
ชินจังปั่นจักรยานสามล้ออย่างบ้าคลั่ง เขานึกถึงภาพนารูโตะเตะบอลทำประตูอย่างเท่ ๆ และจินตนาการถึงสาวสวยที่อาจจะกรี๊ดเขาเมื่อถึงบลูล็อก นั่นคือเชื้อเพลิงชั้นดีที่ทำให้ขาเล็ก ๆ ของเขาหมุนแป้นเหยียบอย่างไม่หยุดหย่อน "ปั่นซิ่ง! ปั่นซิ่ง! ต้องแซงรถกระบะขี้โกงนั่นให้ได้!"
แต่การเดินทางไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด สภาพภูมิประเทศเริ่มเปลี่ยนจากถนนลาดยางเรียบ ๆ เป็นเนินเขาสูงชัน จักรยานสามล้อที่เดิมออกแบบมาเพื่อวิ่งรอบบ้านจึงเริ่มส่งเสียงโอดครวญ "แอ๊ด... แอ๊ด..." ชินจังเหงื่อท่วมตัว เนื้อตัวมอมแมมไปหมด แดดจ้าเผาผิวจนรู้สึกแสบร้อน แต่เขาก็ยังคงมุ่งหน้าต่อไป
ทันใดนั้นเอง เขาก็เห็นรถกระบะสีดำของคาซามะคุงจอดอยู่ข้างทาง!
"ฮ่าฮ่า! เห็นไหมล่ะ! รถกระบะซิ่งก็ต้องจอดพัก! ฉันจะแซงแกแล้วนะไอ้คนขี้โกง!" ชินจังหัวเราะร่าเริง เขารีบปั่นเข้าไปใกล้... แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับทำให้เขาต้องหยุดกึก!
คาซามะคุงและพ่อของเขากำลังยืนเท้าสะเอวมองล้อหลังรถกระบะที่ ยางแบนแต๊ดแต๋!
"อ๊ากกก! ทำไมต้องมาเจอยางรั่วตรงนี้ด้วยเนี่ย! พ่อครับ! รถสำรองของเราล่ะ? ชุดปะยางฉุกเฉินล่ะ!?" คาซามะคุงโวยวายด้วยความหงุดหงิด ใบหน้าของเขาดูซีดเผือดเพราะความไม่สะดวกสบายครั้งนี้
ชินจังยื่นหน้าเข้าไปใกล้คาซามะคุง "ว้าว! รถยนต์ก็เหมือนกับก้นของฉันเลยนี่นา... บางทีก็มีลมออกได้เหมือนกัน! ฮ่าฮ่า!"
คาซามะคุงหน้าแดงก่ำด้วยความอับอายและโกรธจัด "แกนั่นแหละที่น่าอาย! หนีไปเลยนะ! แกไม่มีทางปั่นถึงหรอก!"
ชินจังยักไหล่ ก่อนจะปั่นจักรยานสามล้อขึ้นเนินที่สูงชันอย่างทุลักทุเล แต่ด้วยความมุ่งมั่นที่จะไปให้ถึงบลูล็อกเพื่อตามรอย "นารูโตะ" และพิสูจน์ให้ "คาซามะ" เห็นว่าของจริงไม่ต้องใช้รถกระบะซิ่ง เขาก็สามารถผ่านยอดเนินนั้นไปได้ในที่สุด! เบื้องล่างของเนินนั้น... คือสัญญาณของป้ายบอกทางที่เขียนว่า "บลูล็อก: 50 กม." ชินจังยิ้มร่า แม้จะเหนื่อยแทบขาดใจ แต่เขาก็ทิ้งคู่แข่งที่ใช้รถกระบะซิ่งไว้ข้างหลังแล้ว!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น